Kalbinizdeki sırrı unutturmak isteseler de…
Aslında yolunu bildiğiniz bir sırgâhınız var…
Birbirinize gülümsediğiniz, kelimeleri hiç
incitmediğiniz ve incinmediğiniz şefkatli,
hikmetli, aşkın bir iklimin yurdu…
Hayati Sır, bu hakîkatli iklimden sesleniyor…
Sükûnetle… Âgâh olalım, kendimizi
‘an’layalım diye… Özün özüne, ‘söz’ün
yurduna çağırıyor…
‘Söz’ün yurduna vardığınızda, siz de çağırın
sevdiklerinizi, çocukları, kuşları…
Yazının mümbit bahçesinde buluşun,
birlikte ‘oku’yun bu sözleri… ‘Söz’ verin…
‘Söz’ünüzü hatırlatın birbirinize…
Aşk’a ait olduğunuzu hatırlayın…
*
“Hayati Sır, ‘İnsan’ kendi kendini bilmenin ‘bir’ vesilesidir ‘aslında’! diyerek, insanın, aslındaki cevherin biricikliğini ‘söz’ün yolculuğunda hissettiriyor… Hakikatli bir arayış içinde olan kişinin, seyrine vesile oluyor… Kalem olup ‘oku’yabilen için yazının içinde sırlanmış manayı kelimelerle görünür kılıyor… Ve ‘bir-bir-im-iz’ için ‘bir’ ‘im’ saklıyor kelimelerinde… Sırgâh… Hayati Sır’rın eserlerinden, kelimelerin iç ahengini koruyarak seçilmiş sözleri içeriyor… Özün özüne, ‘söz’ün yurduna çağırıyor okurlarını…”
Gizem Özlem Yurtoğlu
İç içeyken… Tüm hâllerim… Tüm yaşlarım… Dokunmalarım… Hepsiyle! Sözlerim… Yazdıklarım… Bakışım… İbadetlerim… Namazım… Dualarım… Zikredişim… Benim zikrime katılan tüm kâinatın… Mahlûkatın… Hepsiyle! Gezegenlerin yıldızların… Ey! Ey kalbim ey! Başlıyoruz işte! Kâinatın tüm zikrinin içinden yazmaya! ‘Sır’ kalbimizle! Şiir dilimizle! Hayat verebilmek için yazıya!.. Rahmân ve Rahîm olan Allah’ın adıyla başlıyoruz çok şükür…
‘Söz’ün Yurdu’na çağrı;
Kelimeler, kendilerini yazdılar. 15
‘Kalem’ ‘ol’ ve ‘oku’! 27
Kendinizi topraktan koparmayın… 31
Günümüzde herkes bir ayrılık peşinde! 37
‘Emanet’i bilin! İncitmeyin! Farkında olun! 45
Sen ‘bir’ ruhun yolculuğusun 57
İnsanın ‘yapay’ bir kalbi olmamalıdır! 67
Aşkın ‘bir’ kelime! 75
İç içe… 83
Ey çobanı ‘bir’ kalem olan harf sürüleri! 89
Dua eder gibi yaz! 95
Bu ‘kitap’ ‘Aşk’ın sözleridir! 103
İnsan ‘bir’ bilinmezdir… 111
‘Dua’ları ‘bir’leyin! 117
Sözüne sahip çık… 125
Yakın olmak için varlığı unutmak gerekir… 131
Aşkın kelimeleri ile ‘bir’ imgelem… 135
Bir dağın kalbine girip saklanmaya ihtiyacım var şimdi! 143
İyilik içinde kötülük, kötülük içinde iyilik… 157
‘Kelimeler’ nefes gibidir! 161
‘Kalb’in ‘bir’liği için dua! 167
Biz kimin ‘söz’leriyiz… 175
Bu dünya ‘bir’‘bir’imizi bulmamız içindir.. 181
‘Dua’ ‘bir’ ortak dildir.. 185
Kalbin dilidir ‘sessizlik’… 191
Yazıyı görünür kılan kalemdir… 201
‘Bir’ varmış… ‘Bir’ yokmuş! 205
Yazının… Kalbinizi! Uyandırması başlamıştır… 211
Ruhun ‘Aşk’ halidir… İnsan! 215
Kâinatın müziği… 219
Hayatınızı israf ediyorsunuz… 227
‘Bir’ rüya gibi! 231
Kelimelerin iç yüzüdür ‘yazı’! 237
‘Bir’ emanet! O cevher… Sırlar sırrı olan… Özün özü! 243
Yakınlaşmak! Şudur… Kendinle olmaktır… 247
Hayatın güzel anları! Unutuluyor artık… 253
Şiir diliyle! 259
Ruhumuzun o ‘bir’ aşk hali var ya! ‘Biz’i koruyor! 265
Ruhumla gökyüzü! İç içeyken… 269
Kâinat! Kur’an! Ve ‘insan! İç içedirler… 275
İnsanın tabiatında da ağaçlar, kuşlar, çiçekler vardır… 283
‘İnsan-ı Kâmil’ ve ‘İlâhî Kelâm’! 291
Ümit hep sürer… 297
‘Kelimeler’i sadece iyilik için kullanın… 301
İnsanın kendini tanıması, bilmesi için… Aşk gereklidir! 311
‘Ruh İyiliği’miz ile kötülüklerle mücadele edebiliriz… 315
İnsanın asıl sırrı kendi kalbinin içinde beklemektedir… 319
Kadim bilgilere ihtiyacımız var… 325
Ruhun inşirahı için… 331
Sabır göstermek bir imtihandır. 337
‘Bir’ iç akış… 341
Kalbin tilâveti aşktır… 355
Özün özüne,
‘söz’ün yurduna çağrı
İlk önce, en önce, her ‘şey’den önce
‘Aşk’a ‘bir’ ‘söz’ olarak!
Bakalım siz de bu kitabı ‘oku’rken ‘kendinizi’
‘an’lamaya başlayabilecek misiniz?
‘Aşk’a söz verip, bundan sonraki hayatınızda,
‘Aşk’a ait olabilecek misiniz?
….